 |
| 2008 և 2012 թվականների Եվրոպայի չեմպիոն Իսպանիան |
Հուլիսի 1-ին Կիևում տեղի ունեցավ
Եվրոպայի 2012 թվականի առաջնության եզրափակչի Իսպանիա-Իտալիա հանդիպումը: Հանդիպումն անցավ շատ հետաքրքիր պայքարում: Երկու հավաքականներն էլ բազում հնարավորություններ ունեցան հաշվի մեջ առաջ անցնելու: 14-րդ րոպեին Չավի-Ֆաբրեգաս համագործակցությունից
հետո՝ գոլի հեղինակ դարձավ Դավիթ Սիլվան, առաջ մղելով Իսպանիայի հավաքականին: Մի քանի
րոպե անց վնասվածք ստացավ Իտալիայի առաջատար պաշտպաններից մեկը` Ջորջիո Կյելինին: Մինչև
41 րոպե հավաքականները խաղացին առանց արդյունքի: Եղան մի քանի պահեր երկու դարպասների
մոտ էլ, բայց գոլ չգրանցվեց:
41-րդ րոպեին Չավի գերազանց
փոխանցումից հետո Խորդի Ալբան գնդակը մխրճեց Ջանլուիջի Բուֆոնի դարպասը: Երկրորդ խաղակեսում,
60-րդ րոպեին վնասվածք ստացավ նոր փոխարինման ելած Տյագո Մոտան, և Իտալիայի հավաքականը,
քանի որ չէր կարող ուրիշ փոփոխություններ անել՝ մնաց 10 հոգով:
Երկրորդ խաղակեսի վերջնամասում
արդեն Իտալիան հանձնվել էր: Չէր գրոհում և միայն պաշտպանվում էր: Հանդիպման վերջնամասում
Իսպանիան 2 գեղեցիկ գոլ խփեց՝ ջախջախելով Իտալիայի հավաքականին: Աչքի ընկան փոխարինման
ելած Խուան Մատան և Ֆերնանդո Տորեսը: Հիշեցնեմ, որ վերջինս բացի գոլ խփելուց՝ դարձավ
նաև գոլային փոխանցման հեղինակ:
Այսպիսով Իսպանիան պահպանեց
իր` Եվրոպայի չեմպիոնի տիտղոսը, դառնալով առաջին հավաքականը ամբողջ պատմության մեջ,
որը կարողացել է 3 անգամ դառնալ Եվրոպայի առաջնության հաղթող, որոնցից երկուսն՝ անընդմեջ:
Մադրիդի Ռեալի և Իսպանիայի
հավաքականի դարպասապահ Իկել Կասիլյասը մի քանի ռեկորդներ սահմանեց Եվրո-2012-ում: Դարպասապահը
սկսած 2008 թվականից՝ ոչ մի գոլ բաց չի թողել սեփական դարպասը Եվրոպայի և աշխարհի առաջնությունների
փլեյ-օֆֆ փուլերում: Կասիլյասը նաև գերազանցեց իտալացի դարպասապահ Դինո Ձոֆի ռեկորդը,
որը Իտալիայի հավաքականի դարպասը անառիկ է պահել 494 րոպե: Կասիլյասի նոր ռեկորդը կազմում
է 510 րոպե: Առաջանության լավագույն ֆուտբոլիստ ճանաչվեց Ինիեստան, որը կատարել է բոլորից
շատ փոխանցումները բոլոր խաղերի ընթացքում և կատարել է բազմաթիվ գոլային փոխանցումներ:
Եվ այսպիսով Իսպանիայի
հավաքականը, որը առաջնության սկզբից ցուցադրում էր ոչ այդքան դիտարժան ֆուտբոլ՝ կարողացավ
ջախջախել Իտալիային, որը, որոշ ֆուտբոլասերների կարծիքով, լավագույնն էր այս առաջնությունում:
Մենք ևս մեկ անգամ համոզվեցինք, որ կարևորը վերջնական արդյունքն է: Իսկ դրան հասնելու
ճանապարհն այդքան էլ կարևոր չէ: Որպես ամենաբացահայտ օրինակ՝ կարող եմ ներկայացնել
Իսպանիային: Ամբողջ առաջնության ընթացքում ցուցադրեց դանդաղ, ձանձրալի ֆուտբոլ, հաղթանակներ
տարավ նվազագույն հաշիվներով, բայց վերջում վերափոխվեց, դարձավ մի իսկական գիշատիչ
և հարձակվեց Իտալիայի վրա՝ մինչև մազերի ծայրը հոշոտելով նրան: Իսկ Իտալիան առաջնության
սկզբից գազազած գայլի նման հարձակվեց իր առջև ոչխարի հոտ դարձած հավաքականների վրա,
բզկտեց նրանց, բայց վերջում ընկավ իսպանական թակարդը, դարձավ նապաստակ և թողեց «կարմիր
գազանին», որ հոշոտի իրեն:
Ամփոփելով խոսքս՝ նշեմ,
որ շատ դիտարժան, հետաքրքիր լարված խաղ էր: Սա այն եզակի խաղերից է, որը կարող ենք
տեսնել միայն եզրափակչում: Կարծում եմ, որ բոլորը հաճույք ստացան և չեն փոշմանում այն
ժամանակի համար, որ անցկացրել են այս մեկ ամսվա ընթացքում հեռուստացույցի դիմաց:
